Świadczenie wychowawcze 500+

ŚWIADCZENIE WYCHOWAWCZE

Obsługa programu "Rodzina 500 plus" przez ZUS

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przygotowuje się do przejęcia i obsługi, od 1 stycznia 2022 roku, programu "Rodzina 500 plus". Wnioski od 1 stycznia będzie można przesyłać tylko drogą elektroniczną przez PUE ZUS, bankowość elektroniczną i portal Empatia.

Na okres zasiłkowy 2021 wnioski o przyznanie świadczenia można składać 

Wniosek składa się w gminie zgodnie z miejscem zamieszkania (a nie zameldowania).
Wniosek musi być kompletnie wypełniony

- od 1 lutego 2021 - tylko elektronicznie (poprzez kanał bankowości elektronicznej,  portal Emp@tia lub portal PUE ZUS

- od 1 kwietnia 2021 - drogą tradycyjną (wnioski papierowe) oraz nadal elektronicznie (wnioski składa się w Ośrodku Pomocy Społecznej w Zaleszanach

Warunki uzyskania prawa do świadczenia wychowawczego

Celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.

Wysokość świadczenia wychowawczego - 500,00 zł miesięcznie na dziecko


Świadczenie wychowawcze przysługuje:
1) matce albo ojcu dziecka, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na
    utrzymaniu matki albo ojca
    z zastrzeżeniem art.5 ust.2a (opieka naprzemienna obojga rodziców ustalona
    wyrokiem sądu)
2) opiekunowi faktycznemu dziecka (osoba, która wystąpiła z wnioskiem do sądu
    rodzinnego o przysposobienie małoletniego dziecka i w tym czasie sprawuje
    nad nim faktyczną opiekę), jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje
    na utrzymaniu opiekuna faktycznego
3) opiekunowi prawnemu dziecka (osoba ustanowiona przez sąd rodzinny – może
    nią być np. babcia, dorosłe rodzeństwo, osoba niespokrewniona)
4) dyrektorowi domu pomocy społecznej


Świadczenie wychowawcze przysługuje do dnia ukończenia przez dziecko 18 roku życia
(Po osiągnięciu pełnoletności – nawet jeżeli dziecko nadal kontynuuje naukę –
świadczenie wychowawcze nie przysługuje)
 

Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:

1/ dziecko pozostaje w związku małżeńskim;
2/ dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie
   (do których należy: młodzieżowy ośrodek wychowawczy, schronisko dla
   nieletnich, zakład poprawczy, areszt śledczy, zakład karny, szkoła wojskowa lub
   inna szkoła, jeżeli te instytucje zapewniają nieodpłatne pełne utrzymanie;
3/ dziecko przebywa w pieczy zastępczej (do której należą: rodzina zastępcza,
   rodzinny dom dziecka, placówki opiekuńczo-wychowawcze)
4/ pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na
   własne dziecko (dotyczy szczególnej sytuacji, gdy małoletnia kobieta zawiera
   związek małżeński – kodeks cywilny przewiduje wówczas, że taka osoba przez
   małżeństwo uzyskuje pełnoletność, chociaż faktycznie nie ma jeszcze
   ukończonych 18 lat)
5/ członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym
   charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji
   systemów zabezpieczenia dwustronne umowy międzynarodowe o
   zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej. 
 

Terminy składania wniosków:

1/ Ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz jego wypłata następuje na
   podstawie złożonego wniosku.
   Wniosek składa się w gminie zgodnie z miejscem zamieszkania
   (a nie zameldowania).
   Wniosek musi być kompletnie wypełniony.

 

Celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.

Świadczenie wychowawcze przysługuje matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka, opiekunowi prawnemu dziecka albo dyrektorowi domu pomocy społecznej - do dnia ukończenia przez dziecko 18 roku życia.

Prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje:
1) obywatelom polskim.
2) cudzoziemcom:
a) do których stosuje się przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego,
b) jeżeli wynika to z wiążących Rzeczpospolitą Polską dwustronnych umów międzynarodowych o zabezpieczeniu społecznym,
c) przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 127 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2018 r. poz. 2094 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 577 i 622), jeżeli zamieszkują z dziećmi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
d) posiadającym kartę pobytu z adnotacją "dostęp do rynku pracy", jeżeli zamieszkują z dziećmi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na pracę na terytorium państwa członkowskiego na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów lub pracy sezonowej oraz obywateli państw trzecich, którzy mają prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy,
e) przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
– na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 139a ust. 1 lub art. 139o ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub
– w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa na warunkach określonych w art. 139n ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
- jeżeli zamieszkują z dziećmi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem cudzoziemców, którym zezwolono na pobyt i pracę na okres nieprzekraczający dziewięciu miesięcy, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej,
f) przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
– na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 151 lub art. 151b ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
– na podstawie wizy krajowej w celu prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych,
– w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej naukowca na warunkach określonych w art. 156b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
- z wyłączeniem cudzoziemców, którym zezwolono na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

Prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje osobom jeżeli zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres, w jakim mają otrzymywać świadczenie wychowawcze, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

Wysokość świadczenia wychowawczego wynosi 500,00 zł miesięcznie na dziecko w rodzinie.

W przypadku urodzenia dziecka albo ukończenia przez dziecko 18 roku życia kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę tego świadczenia przez liczbę wszystkich dni kalendarzowych w tym miesiącu, a otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę dni kalendarzowych, za które to świadczenie przysługuje. Kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc zaokrągla się do 10 groszy w górę.

W przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, kwotę świadczenia wychowawczego ustala się każdemu z rodziców w wysokości połowy kwoty przysługującego za dany miesiąc świadczenia wychowawczego.

W przypadku gdy osoba, marnotrawi wypłacane jej świadczenie wychowawcze lub wydatkuje je niezgodnie z celem, organ właściwy przekazuje należne osobie świadczenie wychowawcze w całości lub w części w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług.
 

Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:

1) dziecko pozostaje w związku małżeńskim,
2) dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej,
3) pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko,
4) członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.